Bij ons op de oprit ligt een witte big bag van de gemeentelijke afvaldienst. Je weet wel, zo’n mega plastic zak waar je al je snoei- en ander tuinafval in kunt doen. Na 2 weken al dan niet noeste arbeid in de tuin, komen ze de volle zak met een enorme vrachtauto weer ophalen. De keurig opgevouwen zak ligt er echter al een paar dagen en hoewel de tuin na alle Hollandse moessons van de afgelopen weken meer een jungle lijkt – met minstens 10 nieuwe, nog niet ontdekte diersoorten – dan een aangeharkte, cottage stadstuin, kan ik me er werkelijk niet toe zetten om de heggenschaar en hark ter hand te nemen.
Er staat namelijk ook een leuke, onlangs aangeschafte, vintage caravan* op diezelfde oprit. Dagelijks loop ik tussen het huis en mijn nieuwe huis-op-wieltjes om deze te bevoorraden met allerhande gezellige bordjes, mandjes, plaids en kussens. Misschien moest ik, ter verhoging van de knusheid, ook maar een paar patchwork dekbedhoezen naaien voor de kinderen die in de caravan slapen? Op zolder duik ik in de berg lapjes en vermaak me met het eindeloos kiezen en rangschikken van de mooiste kleurencombinaties. Daarnaast zag ik op Caravanity een handig vliegengordijn, gemaakt van een kant-en-klaar vitrage set van de Ikea. Ha, daarvan heb ik nog een aantal in de schuur liggen! In een mum van tijd was het gordijntje geknipt, het spankoord bevestigd en kan ik de stof voor de zoom afspelden tot de lengte van de caravandeur. Ondertussen wordt het pad tussen de rijdende ‘hut’ en de heg steeds smaller wegens de almaar uitdijende beukhaag en moet je bukken voor de van boven doorhangende takken van de Japanse prunus. Geen tijd, ik ben met andere, belangrijkere dingen bezig!
Het enkelhoge gras moet hoognodig gemaaid worden, maar opeens bedenk ik me dat een blankhouten plank boven het aanrecht in de keuken niet zal misstaan. Een uurtje zagen, boren en schroeven verder, kijk ik zeer tevreden naar het resultaat. Dat soort klusjes moet ik vaker doen! Verfpotjes in mintgroen en coral staan popelend klaar om de afbladderende keukentafelstoelen van een vrolijke laklaag te voorzien. Het stortregent, dus wat moet je nu in vredesnaam in de tuin beginnen met dit hondenweer?
Ook de voorbereidingen van de komende handwerklessen in het najaar vergen tijd. Ik ben druk met het haken, breien en borduren van voorbeelden. Zo ga ik vanaf september de zaterdagen weer het land in om de workshop ‘vestje borduren’ en ‘handschoenen borduren’ te geven. Daarnaast staan er bij Rits In ook een aantal nieuwe handwerklessen op het programma. Naast de basiscursus breien, kun je ook verschillende, uitdagende breitechnieken leren. Wat dacht je van entrelac -, ajour– en motiefjes breien? De woonkamer ligt zodoende vol bolletjes wol en naalden van meerdere breiprojecten. In het mintgroene mandje zitten bolletjes Phildar Partner 3,5. Op een tafeltje ligt de dikkere versie Phildar Partner 6, met een aantal nieuwe kleuren van het najaar; zoals amande, berlingot en fougère. Het is een fijn garen om mee te breien en je hebt de keus uit een ruim palet dat altijd correspondeert met de kleuren van de laatste modetrends.
Naast de bank staat een tas met Phildar Phil Light, waar ik een pluizig vest van eigen ontwerp mee haak. Binnenkort kan ik je er meer over vertellen èn laten zien. Op de tafel bij het raam (op doordeweekse dagen niet zodanig als tafel herkenbaar) ligt tussen alle kleurtjes DMC splijtzijde een stapel jeans. Een rokje borduurde ik met veertjes, het witte spijkerjack van mijn dochter krijgt een folklore bloemenpatroon, de spijkerbroek wacht nog op een bosje bloemen op de kontzak. Allemaal voorbeelden voor de workshop ‘borduren op jeans’ die je ook bij Rits In kunt volgen. De bossen uitgebloeide bloemen in de tuin wachten bijna hoorbaar zuchtend om gesnoeid te worden…
Met de vakantie in aantocht, ga ik eens heerlijk bedenken welke handwerkprojecten ik meeneem. Nu ik me niet meer hoef te beperken tot een aanhangwagentje, maar de beschikking heb over een complete caravan, neemt de hoeveelheid wol die ik naar Frankrijk wens te vervoeren, gigantische proporties aan. Al die bolletjes wol en katoen moeten natuurlijk wel in een tas met dezelfde afmetingen. De stof met grafische print van Kwantum (toffe stoffenafdeling hebben ze daar!) blijkt bijzonder geschikt om een supergrote tas van te naaien. Het zal ontegenzeggelijk Freudiaans te verklaren zijn, maar als extra detail borduur ik er zowaar ‘big bag’ in kettingsteek op. Bij het afhechten van de laatste draadjes bedenk ik me plots, met het schaamrood op de kaken, dat er buiten ook nog een big bag ligt. Wel eentje zonder borduursels, maar eentje die ook wacht om gevuld te worden.
Echt, binnenkort ga ik de de tuin heldhaftig te lijf en stamp de tuinzak tot de nok toe vol, maar eerst… toch nog even mijn handgemaakte ‘big bag’ vullen!
* Meer (huiveringwekkende) info over de eerste rit met de caravan lees je op ik@nrc